Jubilatka po czterech latach  czeka na zmiany Prawa upadłościowego

Nowelizacja, która weszła w życie 1 stycznia 2016 r., usunęła zasadnicze wady Prawa upadłościowego i naprawczego. W ten sposób zrealizowała powierzone jej zadanie.

Praktyka ostatnich czterech lat pozwala wysunąć nowe wnioski optymalizacyjne. Można np. odciążyć sądy poprzez zmianę podmiotu, do którego wierzyciele wnoszą zgłoszenia wierzytelności. Z sędziego-komisarza na syndyka. Między innymi taką właśnie zmianę przewiduje nowelizacja, która wejdzie w życie 24 marca 2020 r. Miejmy nadzieję, że sprawdzi się ona równie dobrze co jej poprzedniczka sprzed czterech lat.

Zaglądamy do metryki

Cofnijmy się na moment do rzeczywistości prawnej sprzed 2016 r. Postępowania przewidziane na wypadek niewypłacalności, zwane niekiedy postępowaniami insolwencyjnymi, regulowała wówczas jedna ustawa – Prawo upadłościowe i naprawcze, uchwalona 28 lutego 2003 r. W niej to ulokowany został ogół przepisów dotyczących zarówno zaspokajania wierzycieli w drodze likwidacji majątku dłużnika (upadłość likwidacyjna), jak i zaspokajania opartego na zawartym z dłużnikiem układzie (upadłość z możliwością zawarcia układu oraz postępowanie naprawcze).

Ustawa z 2003 r. była następczynią dwóch obowiązujących wcześniej rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej z 1934 r. Jedno dotyczyło prawa upadłościowego, drugie zaś prawa o postępowaniu układowym. Współtwórcą obu był znamienity przedstawiciel nauki prawa Maurycy Allerhand. Być może w tym właśnie tkwił sekret ich długowieczności. Niewiele zabrakło, a...